t Sjtaeveshuuske

In de bocht van ‘de Stokskensweg’ en ‘de Lieverkenszandweg' staat de oudste kapel van Wijnandsrade: 't Sjtaeveshuuske; vernoemd naar de heilige Stephanus, patroonheilige van de plaatselijke parochie.
In oude stukken wordt melding gemaakt van een processie die in 1697 vanuit de parochiekerk naar de ‘St. Stevenskapel’ trok. In nog eerdere documenten uit de leenregisters wordt het kapelletje als kadastraal oriëntatiepunt genoemd.

't Sjtaeveshuuske heeft een woelige geschiedenis achter de rug. Tegen het einde van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw heeft het diverse keren figuurlijk aan de rand van de afgrond gestaan. De huidige kapel dateert uit 1922. Na een hoogst noodzakelijke opknapbeurt in de jaren vijftig van de vorige eeuw geraakte zij opnieuw snel in verval. De kapel viel daarbij ten prooi aan anonieme vandalen. In die tijd is zij onder meer beklad met godslasterlijke teksten. Eind jaren zeventig leek ’t Sjtaeveshuuske nog reddeloos verloren.
Begin jaren tachtig is dit religieuze landschapsmonumentje weer zoveel mogelijk in de oude staat hersteld. Daarbij is aansluiting gezocht op de situatie rondom 1950. In het kapelletje is een schildering aangebracht van de steniging van deze eerste martelaar van het christelijk geloof. Onder de nis van de kapel is een steen ingemetseld, waarop een spreuk is aangebracht. ‘Godsvrucht stichtte wat schennershand ten gronde richtte’ is de veelzeggende tekst.